Burası Londra Nevizade Sokak
Yol boyu içimize işleyen anason kokulu sokak. İlk el ele tutuşulan yol, ilk göz göze gelinen masa, çevrene aldırmadan göz yaşları döktüğün o meyhane, ya ben sevmem çalgı-çengi diyip yanına gelen darbukaya dayanamayıp kalkıp oynadığın, klarnete paralar sıkıştırdığın, plaza kimliğinden sıyrılıp kravatı kafana taktığın mekan. Evlilik teklifini burada yaptın, aldatıldığını burada haykırdın en yakın dostuna, baba-anne olacağını burada duyurdun sevdiklerine, cömertçe burada bıraktın bahşişlerini. Şimdi ne yapıyoruz, çorba mı içsek, kokoreç yer miyiz gibi sorularla geceyi bitirmek istemediğin o zevki sefa noktası. Memleketin bir ampule ihtiyaç duymadığı, bir mumla dahi ışıl ışıl olabildiğini unutmadığın zamanların vazgeçilmezi.
Biz şişedeki balıklarız
Kadeh saymadan, muhabbete sarılan...
Burası Londra Nevizade Sokak
Memleketimizde yalnız bıraktığımız Nevizade ruhunun yansıması.